مقدمه : استان مازندران با دارا بودن اراضی مستعد، شرایط اقلیمی مطلوب، خاک حاصلخیز، منابع غنی آب و … یکی از مراکز مهم کشت، پرورش و تولید توت فرنگی در ایران بشمار می آید. با توجه به اینکه توت فرنگی در میان میوه های سردسیری و خشک یک میوه زودرس در بازار محسوب می شود.
به دلیل بهره وری مناسب از اراضی، کسب درآمد کافی، ایجاد اشتغال مفید، ارزش غذایی به ویژه وجود ویتامین ها و عناصر غذایی، مورد توجه تولید کنندگان استان قرار گرفته به طوری که پرورش آن در سال های اخیر رواج و سطح زیر کشت آن افزایش یافته است.
براساس آمارنامه سازمان جهاد کشاوری استان مازندران، سطح کشت توت فرنگی در سال ۸۴ حدود ۸۷۰ هکتار و میزان تولید آن ۴۹۱۵ تن و میزان عملکرد این محصول ۷۴۲۰ کیلوگرم در هکتار بوده است که به ترتیب در شهرستان های بابلسر، قائمشهر، جویبار، بهشهر، ساری، چالوس، بابل و سایر نقاط استان کشت شده است.
با توجه به سنتی بودن سیستم کاشت، عدم سلامت و نامرغوب بودن نشاء تولیدی و وجود ارقام محلی و غیر تجاری که موجب کاهش محصول و افزایش هزینه تولید می شود؛ انتظار می رود با همکاری و مساعدت کلیه مسئولین و دست اندرکاران و نیز با اجرای طرح های تحقیقاتی به منظور معرفی ارقام مناسب و تجاری جهت جایگزینی ارقام موجود برای افزایش کمی و کیفی میوه و همچنین راه اندازی کارخانه های صنایع تبدیلی به منظور استفاده بهینه از محصول و جلوگیری از ضایعات، ضمن اشتغال زایی در منطقه، ایجاد امنیت اقتصادی برای تولید این محصول و ساماندهی و تقویت وضعیت موجود برای بهره برداران به وجود آید.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.