افزايش عملكرد دانه سويا با انتخاب تراكم و تغذيه مناسب در مازندران

تعریف مسئله :

  1. آیا تراکم بوته بر روی عملکرد و اجزای عملکرد سویا تأثیر گذار است؟
  2. مصرف عناصر غذائی، چه تأثیری روی گیاه سویا از نظر خصوصیات رویشی دارد؟
  3. اثرات توأم تراکم بوته و عناصر غذائی روی عملکرد دانه سویا چگونه است؟

اهمیت موضوع :

گیاه سویا با داشتن حدود ۲۲-۲۰ درصد روغن دردانه خود، یک گیاه روغنی استراتژیک است. با به کارگیری تراکم بوته مناسب به همراه مصرف بهینه عناصر غذائی به ویژه پتاسیم و منیزیم جهت معرفی لاین های پر محصول و سازگار با شرایط منطقه و تأثیر عناصر غذائی فوق بر خصوصیات مورفولوژیکی لاین های جدید سویا این پروژه به اجرا درآمد.

روش اجرای یافته در عرصه و نتایج حاصل از به کار گیری :

با توجه به اینکه لاین های جدید اصلاح شده ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ سویا متحمل به ورس بوده و کود پذیر می باشند. در این بررسی با به کارگیری مقادیر پتاسیم و منیزیم منجر به افزایش تحمل به تنش های محیطی و باروری مناسب گل ها گشته که در نهایت منجر به افزایش اجزای اصلی عملکرد دانه از جمله تعداد غلاف در بوته و وزن هزار دانه شد که ماحصل آن عملکرد دانه بالا برای تیمار تراکم بوته با فاصله خطوط ۳۰ سانتی متر (۶۵۰۰۰۰ بوته در هکتار) با مصرف ۱۰۰ کیلوگرم پتاسیم (از منبع سولفات پتاسیم) و ۲۰۰ کیلو گرم منیزیم (از منبع سولفات منیزیم) با میانگین پنج تن گردید. لذا به کارگیری تیمار مذبور در سطح زارعین می تواند تأثیر قابل ملاحظه ای بر افزایش عملکرد سویا و در نهایت درآمد کشاورزان سویا کار منطقه داشته باشد.

عکس شاخص از یافته :

افزایش عملکرد دانه سویا با انتخاب تراکم و تغذیه مناسب در مازندران